płaszczyzną symetrii

Encyklopedia PWN

oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
figury o takiej samej symetrii, kształcie i wielkości, których jednak nie można przekształcić wzajemnie w siebie za pomocą translacji lub obrotu wokół osi symetrii;
mat. powierzchnia będąca wynikiem obracania hiperboli względem jednej z jej osi (hiperboloidy obrotowe) i wszystkie jej obrazy afiniczne (przekształcenie afiniczne);
dział krystalografii obejmujący metody badania monokryształów i ciał polikrystalicznych wykorzystujące dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach przestrzennych kryształów (dyfrakcja fal).
krystal. pojęcie występujące w jednej z tzw. uogólnionych teorii symetrii;
krystalografia
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia